Latinski naziv: crataegus laevigata

Sinonimi: beli glog, bela drača, beli trn, crveni glog, gloginja, glogovac.

Opis biljke: na pogodnim staništima gloguspeva i kao čvorasto, razgranato drvo visine i 5 metara. Drvo gloga je tvrdo i žilavo. Kora je glatka, sivo-pepeljaste boje s granama na kojima izrasta trnje dužine do 1,5 cm. Listovi su trokrpasti i peterokrpasti, sa donje strane su svetlo plavkasto-zeleni, a sa gomje strane tamnozeleni i sjajni. Beli cvetovi su skupljeni u bogate kitice sa dugim i kraćim peteljkama (mednog mirisa). Plodovi gloga su crvene boje i beru se kad su zreli (kasno leto).

Gde raste?

Glog se često nalazi na rubovima niskih belogoričnih icrnogoričnih šuma, a često raste u šikarama, kao i uz ograde i živice.

Koji deo biljke se koristi kao lekovito sredstvo?

Za lek se skupljaju cvetovi sa cvetnim stapkama (sakupljaju se u proleće), listovi (beru se nakon cvetanja) i plodovi bez peteljke (beru se nakon dozrevanja).

Koja svojstva i kakvo dejstvo ima?

Veruje se da je glog jedna od najvrednijih i najdelotvomijih lekovitih biljaka za srce. Glog jača srce i reguliše njegov ritam. Glog je i izvanredan regulator krvnog pritiska (ne samo da snižava povišeni krvni pritisk, nego povisuje prenizak krvni pritisak) kod oslabljenog srčanog mišića. Daje dobre rezultate u lečenju oštećenog srčanog mišica u starosti, kod upale srčanog mišića, u lečenju zakrečenja krvnih žila i angine pektoris. Glog deluje na umirenje nervnog sistema.

Odricanje odgovornosti: Tekst je informativnog karaktera i ne može služiti  dijagnostici i lečenju.